De Spaanse sportjournaliste Laura Meseguer sprak met voormalig profwielrenner Laurens ten Dam. Ze hebben het over zijn carrière, over de spanning, de zorgen, de herinneringen en de sfeer van grote wielerrondes, het “geschenk” om het leven van een profwielrenner te leiden, trainingsschema’s van toen en nu, virtuele wielerwedstrijden in coronatijd, de pas ontdekte passie voor gravel, podcasten in het Nederlands, het lanceren van een wielermerk, hoe het winnen van een wedstrijd je leven op zijn kop kan zetten en nog veel meer. Lees meer over Laurens in ons vorige artikel.
Laurens en Laura kennen elkaar al lang. De laatste keer dat ze elkaar spraken was bij de Giro d’Italia van 2017. Dat ze oude bekenden zijn is goed te merken tijdens het gesprek, want de sfeer is vriendelijk en spontaan. Over die bewuste Giro zegt Laurens dat Tom Dumoulin (de latere winnaar) ’s ochtends aan het ontbijt helemaal niet zenuwachtig was: “Ik pak maar een biertje en hoop op het beste.” Hieronder hebben we de meest inspirerende momenten, adviezen en grappige citaten van Laurens uitgelicht.
Als Laura hem vraagt of hij de wedstrijden en het onderweg zijn met zijn ploeggenoten en teamleden mist, antwoordt hij dat hij de gedeelde momenten leuker vond dan de wedstrijden en het winnen op zich. “Om bij de jongens te zijn, om samen naar een doel toe te werken, dat is iets geweldigs. Ja, de herinneringen zijn mooi, ik denk niet dat je dat in het normale leven weer kunt vinden, maar we zullen het zien.” (Gelach) Tegenwoordig blijft hij liever thuis bij zijn vrouw en kinderen, hoewel hij aangeeft toch nog wel eenmaal per jaar aan een wedstrijd te willen meedoen, maar dan moet die niet al te lastig zijn.
Desgevraagd vertelt Laurens over zijn podcast Live Slow, Ride Fast, over de toon van de gesprekken, over hoe belangrijk topvorm is en dat het belangrijk is om alles te waarderen voor wat het werkelijk is: “Geniet van de kleine dingen in het leven, zoals goede koffie, goede wijn en goed eten. Heb aandacht voor details zodat je er later meer van kunt genieten. En dat geldt zeker ook voor de fiets.” Na 16 jaar in het profpeloton te hebben gereden, heeft hij nu eindelijk tijd om te genieten van andere dingen, vooral van het bikepacken en kamperen.
Het lijkt er ook op dat Laurens het beste van de recente lockdown heeft gemaakt, want hij beweert dat zijn conditie super is doordat hij veel tijd heeft gehad om te trainen. Hij zou zo weer aan een wedstrijd kunnen meedoen. “Ik heb dit jaar al 11.000 kilometer gefietst, omdat ik klaar wil zijn voor de Dirty Kanza (een beroemde Amerikaanse gravelwedstrijd). Dat is een vrij pittige wedstrijd, dus ik moet in vorm zijn.”
Inhakend op gravelwedstrijden en de Dirty Kanza vraagt een livestream kijker wat Laurens de dag voor deze veeleisende en unieke wedstrijd doet. “Dat is een heel leuke vraag. Ik denk dat ik een korte rit maak, misschien 90 minuten. En dan lekker lunchen, met koffie en veel pannenkoeken.”
Wil je nog meer wijsheden van Laurens of wil je weten hoe je beenwarmers moet dragen om er als een prof uit te zien, kijk het interview dan hier in zijn geheel terug.
