Το παράδοξο του αντίθετου ανέμου: η ξεχασμένη θεωρία του Αϊνστάιν

Από Monica Buck

Πολύ πριν ασχοληθεί με τον χρόνο και τον χώρο, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν ποδηλάτης. Ναι, αυτός ο Αϊνστάιν. Ο θρύλος λέει ότι ονειρεύτηκε ακόμη και τη θεωρία της σχετικότητας ενώ έκανε βόλτα με το ποδήλατο (πιθανότατα ενώ τον κυνηγούσε ο αντίθετος άνεμος στην ανηφόρα). Αλλά αυτό που δεν σας λένε τα σχολικά βιβλία είναι ότι έπαιξε επίσης με μια λιγότερο γνωστή, δυστυχώς αδημοσίευτη αρχή: το Παράδοξο του αντίθετου ανέμου.

Αυτή η θεωρία, σε αντίθεση με τις άλλες εργασίες του, ξεριζώθηκε από το σημειωματάριό του σε κατάσταση απογοήτευσης και χρησιμοποιήθηκε για να σκουπίσει τον ιδρώτα από το μέτωπό του κάπου σε μια έρημη γερμανική λωρίδα, χωρίς να βλέπει κανείς τον ούριο άνεμο.

Η προϋπόθεση

Σε όποια κατεύθυνση και αν κάνετε ποδήλατο, ο άνεμος είναι πάντα στο πρόσωπό σας.

Τώρα, η επιστήμη μπορεί να πει ότι αυτό είναι αδύνατο. Η κατεύθυνση του ανέμου είναι ένα φυσικό φαινόμενο που διέπεται από καιρικά συστήματα, διαφορές πίεσης και άλλους εντυπωσιακούς όρους. Αλλά αν έχετε περάσει λίγο χρόνο πάνω σε ποδήλατο, ξέρετε ότι αυτή η λογική δεν ισχύει εδώ.

Ας εξετάσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία.

Τεκμήριο Α: η διαδρομή με τον βρόχο

Ξεκινάτε τη βόλτα σας με κατεύθυνση προς τα βόρεια. Υπάρχει δυνατός αντίθετος άνεμος. Σκέφτεστε: “Ωραία, θα υποφέρω τώρα και θα απολαύσω έναν υπέροχο ούριο άνεμο στην επιστροφή”.

Γυρίζετε πίσω νότια. Ο άνεμος έχει… αλλάξει. Τώρα έρχεται από τα νότια. Ελέγχεις τα δέντρα. Συμφωνούν. Ο άνεμος σε πρόδωσε..

Το αυτάρεσκο σχόλιό σας στο Strava από νωρίτερα – “Υποφέρω τώρα, πετάω αργότερα 💨” — διαβάζεται τώρα σαν ένα τραγικό χαϊκού.
Cycling in wind
Ανεξάρτητα από την κατεύθυνση προς την οποία ποδηλατείτε, ο άνεμος είναι πάντα στο πρόσωπό σας. ©Profimedia, Alamy

Τεκμήριο Β: η ανωμαλία της ομαδικής βόλτας

Μόνος; Θυελλώδης άνεμος στα ρουθούνια σου.

Ομαδική βόλτα; Με κάποιο τρόπο, είσαι ακόμα μπροστά σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, σπάζοντας τον άνεμο για όλους τους άλλους. Περιστρεφόμενος; Η ομάδα επιβραδύνει μυστηριωδώς. Τράβηγμα; Χα! Ο άνεμος τυλίγεται γύρω από τον φίλο σου μπροστά, σαν να θέλει να βρει το πρόσωπό σου.

Είναι σαν να ξέρει ο αέρας.

Έκθεμα Γ: turbo trainer mirage

Αποσύρεστε σε εσωτερικούς χώρους. Δεν φυσάει άνεμος, σωστά;

Λάθος.

Ο ανεμιστήρας σας, τον οποίο ρυθμίσατε, ξαφνικά μοιάζει σαν να προσομοιώνει αντίθετο άνεμο από τον Άδη. Προσπαθείτε να τον επανατοποθετήσετε. Σε βρίσκει. Ακόμα. Ο Αϊνστάιν υποστήριξε ότι ο άνεμος, όπως και ο χρόνος, είναι σχετικός – σχετικός με τα βάσανά σας.

Επιστημονική εξήγηση; Άσχετη.

Αυτό δεν είναι φυσική. Αυτό είναι μεταφυσική της ποδηλασίας. Το παράδοξο του αντίθετου ανέμου λειτουργεί σε μια κβαντική κατάσταση κακόβουλης τυχαιότητας, σχεδιασμένο να ταπεινώσει κάθε ποδηλάτη σε φιλοσοφικό προβληματισμό ή, πιο πιθανό, σε βλασφημία.

Πιθανές λύσεις (καμία από αυτές δεν είναι πραγματική)

  1. Βόλτα μόνο σε ποδηλατοδρόμια – Χωρίς αέρα, μόνο υπαρξιακός τρόμος.
  2. Να έχετε μαζί σας ανεμοδείκτη – Δεν είναι χρήσιμος, αλλά σας κάνει να φαίνεστε επιστημονικός.
  3. Οδηγείστε πιο γρήγορα από τον άνεμο – Γνωστό και ως “επαγγελματική ποδηλασία”.
  4. Διαμαρτυρηθείτε πιο δυνατά – Δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά είναι εξαιρετικά καταλυτικό.

Είναι προσωπικό

Ο Αϊνστάιν είπε ότι ο χρόνος είναι σχετικός. Αλλά αν είχε περάσει περισσότερο χρόνο σε δύο τροχούς, θα είχε συνειδητοποιήσει ότι ο άνεμος είναι προσωπικός. Και δεν σε συμπαθεί.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα ανεβείτε στη σέλα και το αεράκι θα σας ψιθυρίσει “Όχι σήμερα, πόδια”, θυμηθείτε: δεν είστε μόνοι. Είστε η ζωντανή ενσάρκωση του παράδοξου του αντίθετου ανέμου – ένα σκληρό, κοσμικό αστείο που ούτε η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει.

Και κάπου, με κάποιο τρόπο, ο Αϊνστάιν γνέφει… σε έναν αντίθετο άνεμο.