Γιατί να το κάνω;
Ως λάτρης της ποδηλασίας με τον αλγόριθμο του YouTube συντονισμένο σε όλα τα είδη ποδηλασίας, μου σερβίρονται τακτικά ντοκιμαντέρ και vlogs με ανθρώπους που κάνουν μερικά πολύ τρελά αγωνίσματα υπεραποστάσεων. Σκεφτόμουν για τον εαυτό μου, τι θα γινόταν αν έκανα κάτι τέτοιο; Τι θα ήταν ελκυστικό σε αυτό; Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που μου ήρθαν στο μυαλό.
Για να πιέσω τα όριά μου – Ποτέ δεν έχω περάσει πάνω από μερικές ώρες σε ένα ποδήλατο κάθε φορά. Πώς θα ήταν να οδηγούσα κυριολεκτικά όλη μέρα και μάλιστα αρκετές μέρες στη σειρά;
Για την περιπέτεια – Μου αρέσει να βγαίνω στο άγνωστο, καθώς δοκιμάζω τις ικανότητες και την προετοιμασία μου. Μου αρέσει να αυτοσχεδιάζω και αισθάνομαι ότι θα υπάρχει άφθονο από αυτό στο δρόμο.
Να νιώθω ελεύθερος – Μου αρέσει πολύ το κάμπινγκ και η αίσθηση της αυτοδυναμίας και της ελευθερίας που μου δίνει. Θα με ενίσχυε η δυνατότητα να καλύπτω μεγάλες αποστάσεις.
Για την αίσθηση της ολοκλήρωσης – Ξέρω ότι το να ξεπερνάω προκλήσεις και δύσκολα πράγματα μου έδινε πάντα περισσότερη αυτοπεποίθηση και μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Η πραγματοποίηση μιας πολυήμερης περιπέτειας με ποδήλατο σίγουρα θα το πετύχαινε αυτό.
Με την πάροδο του χρόνου, συγκέντρωσα πολλούς ενδιαφέροντες λόγους για τους οποίους το κάνουν οι επαγγελματίες αναβάτες και οι απλοί άνθρωποι με κανονικές δουλειές. Θα μοιραστώ μερικούς από τους αγαπημένους μου εδώ και μπορείτε να τους συγκρίνετε με τους δικούς μου ή τους δικούς σας.
Η χαρά του να είσαι έξω
“Πιέζουμε τα όριά μας. Υπάρχει ταλαιπωρία και μερικές φορές πόνος. Αλλά ο τελικός στόχος δεν είναι να υποφέρουμε. Τις περισσότερες φορές υπάρχει χαρά, υπάρχει ευχαρίστηση. Αυτές οι περιπέτειες δεν μπορούν να περιοριστούν στον πόνο. Αυτό που αναζητούμε και αυτό που βρίσκουμε είναι η χαρά του να είσαι έξω. Η υπερηφάνεια του να πετυχαίνεις το φαινομενικά ανέφικτο”. – Sofiane Sehili (@sofianeshl)
Να μην ξέρεις τι σε περιμένει στη γωνία
“Έχει να κάνει με το να είσαι έξω, να βλέπεις αληθινά μέρη, να μην ξέρεις τι σε περιμένει στην επόμενη γωνία. Μόλις ξυπνήσω, θέλω να βγω έξω και να ανέβω στο ποδήλατό μου- αυτό είναι ένα απίστευτο συναίσθημα. Εξυπηρετεί τόσες πολλές λειτουργίες στη ζωή μου: γυμναστική, διασκέδαση, μετακίνηση, ανταγωνισμός, ταξίδια”. – Lael Wilcox (@laelwilcox) σε μια συνέντευξη για το Expedition Portal.
Απλοποιεί τη ζωή σας
“Λατρεύω να βρίσκομαι στο δρόμο μόνος μου με μοναδικό στόχο να συνεχίσω να οδηγώ. Είναι ένας τρόπος να απλοποιήσεις τη ζωή σου για το χρονικό διάστημα που είσαι στον αγώνα. Σου βγάζει τον καλύτερο εαυτό σου”. – Emily Chappell (@emilyofchappell) για το περιοδικό Outside.
Βασιζόμενοι στον εαυτό σας
“Εγώ απλώς λύνω όλα τα προβλήματα και αντιμετωπίζω όλες τις ψυχικές δυσκολίες. Το αν θα φτάσεις στον τερματισμό ή όχι και σε ποια κατάσταση εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα. Μου αρέσει πραγματικά να φτάνω γνωρίζοντας ότι τα έκανα όλα αυτά μόνος μου”. – Jana Kesenheimer (@jananas.banjana)
Μπορείς να γίνεις ήρωας
“Τρέχω για να προκαλέσω τον εαυτό μου. Μαθαίνω τα περισσότερα για τον εαυτό μου στο δρόμο. Μπορείς να είσαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος και να ζεις μια φυσιολογική ζωή, αλλά για δύο εβδομάδες μπορείς να ζήσεις το εξαιρετικό. Μπορείς να γίνεις ήρωας. Μπορείς να γίνεις ήρωας. Οδηγείς. Στη συνέχεια, όταν επιστρέφεις στη συνηθισμένη ζωή, γίνεσαι ψυχικά πιο δυνατός και πιο σκληρός στο χειρισμό των καθημερινών προβλημάτων, επειδή ξέρεις ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιεσδήποτε δυσκολίες και να τις ξεπεράσεις”. – Steffen Streich (@steffen_streich) για το περιοδικό Outside.
Οι χαμηλές στιγμές
“Αρχικά, είχα πολύ υψηλά επίπεδα και πολύ χαμηλά επίπεδα. Στα χαμηλά, αναστατωνόμουν, αναρωτιόμουν γιατί ήμουν εκεί. Η μεγάλη στιγμή που μου άναψε το φως ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι γι’ αυτό βρίσκεσαι εκεί. Αν δεν θέλεις να έχεις μια κακή στιγμή, μην πας να οδηγήσεις το ποδήλατό σου για 24 ώρες”. – Lachlan Morton (@lachlanmorton) για τους Sunday Times.
