Και το κέρδισε με τον τρόπο που το κέρδισε πέρυσι, επιτιθέμενος στο πελοτόν στην ανάβαση της τρομερής Côte de la Redoute (1,6 χλμ. με 9,5 %), ενώ απέμεναν 34,8 χλμ. από τον αγώνα των 252 χλμ. Και πάλι, κανείς δεν μπόρεσε να τον ακολουθήσει. Με τη νίκη του στον αγώνα, έγινε ο πρώτος αναβάτης που τερμάτισε στο βάθρο σε έξι διαδοχικά Monuments, αρχής γενομένης από το περσινό Liège-Bastogne-Liège. Βλέπετε τι εννοώ; Τα ίδια και τα ίδια..
Πού ήταν ο Evenepoel;
Όταν έφτασε στην κορυφή της ανάβασης, ο παγκόσμιος πρωταθλητής είχε προβάδισμα 10 δευτερολέπτων έναντι μιας ομάδας καταδίωξης που αποτελούνταν από τους Tom Pidcock (Q36.5), Giulio Ciccone (Lidl-Trek), Ben Healy (EF Education-EasyPost) και Julian Alaphilippe (Tudor Pro). Το όνομα που έλειπε από αυτή την ομάδα ήταν αυτό του Remco Evenepoel (Soudal Quick-Step), ο οποίος θεωρούνταν ευρέως ότι ήταν ο μόνος ρεαλιστικός αντίπαλος του Pogačar.
Όμως ο διπλός Ολυμπιονίκης βρισκόταν στο πίσω μέρος του πελοτόν όταν ο Σλοβένος έκανε την κίνησή του, και έπεσε εκτός μάχης στην τελευταία ανάβαση του αγώνα, την Côte de la Roche aux Faucons (1,3 χλμ. @ 11%). Τελικά τερμάτισε στην πολύ απογοητευτική 59η θέση, 3:11 πίσω από τον νικητή. Παρά τις εντυπωσιακές του επιδόσεις από τότε που επέστρεψε από έναν σοβαρό προπονητικό τραυματισμό, ο Evenepoel απέχει σαφώς ακόμη πολύ από την καλύτερη φόρμα του.
Όμως, ο αξιοσημείωτος Pogačar κατάφερε να παραμείνει κοντά στην καλύτερη φόρμα του σε επτά σκληρούς ανοιξιάτικους κλασικούς αγώνες – συνολικά 1.744 χιλιόμετρα – που διεξήχθησαν σε επτά εβδομάδες. Κέρδισε τέσσερις από αυτούς τους αγώνες, τερμάτισε δεύτερος δύο φορές και ήταν τρίτος στο Μιλάνο-Σανέρεμο. Υπάρχει μόνο μία λέξη για μια τέτοια επίδοση: Ουάου! Ο Ciccone ήρθε αναπάντεχα δεύτερος ξεπερνώντας τον εξαιρετικό Healy, με τους δύο αναβάτες να τερματίζουν με διαφορά 1:03. Άλλοι αξιοσημείωτοι τερματίσαντες ήταν ο Thibau Nys (Lidl-Trek) στην πέμπτη θέση και ο Tom Pidcock (Q36.5) στην ένατη θέση, και οι δύο στο 1:10.
View this post on Instagram
Δεν ήταν το σχέδιο
Όπως και πέρυσι, ο Pogačar έδειξε τον ουρανό καθώς περνούσε τη γραμμή του τερματισμού. Αφιέρωσε και πάλι τη νίκη του στην αδικοχαμένη μητέρα της συντρόφου του, Urška Žigart, η οποία απεβίωσε λίγο πριν από την έκδοση του αγώνα του 2022, γεγονός που τον ανάγκασε να ταξιδέψει πίσω στη Σλοβενία αντί να συμμετάσχει στον αγώνα. Ο ίδιος δήλωσε μετά τον αγώνα: “Είναι υπέροχο να τελειώνουμε έτσι το πρώτο μέρος της σεζόν. Όλη η σεζόν μέχρι στιγμής πήγε τέλεια, είμαι πολύ χαρούμενος”.
Είπε ότι δεν είχε σχεδιάσει να επιτεθεί στην Côte de la Redoute, αλλά ότι η απουσία του Evenepoel από το μπροστινό μέρος του επικεφαλής γκρουπ στην ανάβαση ήταν “καλό κίνητρο” για να επιτεθεί. “Στην πραγματικότητα, δεν ήταν το σχέδιο. Αλλά ήταν τόσο σκληρός ο ρυθμός πριν από αυτό [και] είδα αρκετά παιδιά που δεν είχαν πια πολλούς από τους συναθλητές τους. Σκέφτηκα να δοκιμάσω λίγο τα πόδια μου και να δω αν θα πάρω μια διαφορά στην κορυφή, όπου στη συνέχεια θα αποφάσιζα αν θα συνέχιζα ή όχι. Στη συνέχεια, απλά δεσμεύτηκα όταν είδα ότι το έκανα, καθώς είχα καλά πόδια στη δεύτερη ανάβαση μετά το la Redoute. Ήμουν τόσο χαρούμενος που μπόρεσα στη συνέχεια να πάω στον τερματισμό”.
Όσο για τον Evenepoel, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η επιστροφή στην κορυφαία φόρμα θα έπαιρνε περισσότερο χρόνο από ό,τι ήλπιζε. “Τέτοιες κούρσες δεν λένε ψέματα”, είπε. “Αν αισθάνεσαι καλά, είσαι πάντα μπροστά”. Συνέχισε λέγοντας, μάλλον αναπάντεχα: “Δεν είμαι πραγματικά απογοητευμένος, αλλά είναι κρίμα που δεν ένιωσα στα καλύτερά μου στο φινάλε- ειδικά σε αυτόν τον αγώνα. Αλλά πρέπει να το αποδεχτώ. Δεν μπορείς να περιμένεις θαύματα. Για να φτάσεις στην κορυφαία σου φόρμα, χρειάζεσαι μια μακρά περίοδο προπόνησης. Και δεν μπόρεσα να προπονηθώ σωστά ακόμα. Αυτό ήταν ξεκάθαρο σήμερα”.
Οι αντίπαλοι θα πρέπει να περιμένουν άλλα πέντε χρόνια
Ο Pogačar θα είναι το φαβορί σε κάθε αγώνα με πολλές αναβάσεις, είτε διαρκεί έξι ώρες είτε τρεις εβδομάδες, και αυτή η έκδοση του αγώνα περιελάμβανε περισσότερα από 4.400 μέτρα υψομέτρου σε 11 επίσημες αναβάσεις. Αυτό και η απόστασή του τον καθιστούν ένα από τα δυσκολότερα Monument, και όταν ο Pogačar έκανε την κίνησή του – αφού ο ομόσταυλός του (και Σλοβένος συμπατριώτης του) Domen Novak είχε μαλακώσει τα πόδια των αντιπάλων του με μια σκληρή διαδρομή 50 χιλιομέτρων στην κορυφή του πελοτόν – η διαφορά μεταξύ του Σλοβένου και των υπολοίπων ήταν σαν τη διαφορά μεταξύ ενός έργου του Rembrandt και ενός πίνακα ζωγραφικής με χρώματα – αριθμούς.
Αυτό μπορεί να είναι σκληρό, αλλά με τον Evenepoel να μην είναι στα καλύτερά του και τον Mathieu van der Poel να στρέφεται πλέον στην ορεινή ποδηλασία, ο Pogačar δεν έχει κανένα ρεαλιστικό αντίπαλο στους μονοήμερους αγώνες. Ο Healy το παραδέχτηκε όταν ρώτησε τον παγκόσμιο πρωταθλητή πριν από την τελετή του βάθρου: “Πότε αποσύρεσαι;”. Ο Pogačar απάντησε: “Έχω συμβόλαιο μέχρι το 2030. Αυτή είναι η χρονιά, ίσως”. “Ωχ, όχι”, βογκούσε ο Healy, γεγονός που προκάλεσε γέλιο και στους δύο αναβάτες.
Μένει να δούμε αν ο Jonas Vingegaard (Visma-Lease a Bike) μπορεί ακόμα να τον αμφισβητήσει στον Γύρο της Γαλλίας. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν άλλον, ούτε καν τον Remco στα καλύτερά του. Αυτό θα είναι το κύριο θέμα των συζητήσεων καθώς το άθλημα στρέφεται τώρα στους αγώνες σταδίων και στο Giro d’Italia σε 10 ημέρες – και στη συνέχεια, τον Ιούλιο, στον Γύρο. Ήταν μια υπέροχη σεζόν κλασικών αγώνων με συναρπαστικούς αγώνες με συναρπαστικές μονομαχίες, αλλά η καρδιά της ποδηλατικής χρονιάς βρίσκεται μπροστά μας.
Αγαπάμε αυτό το άθλημα!
Τελική κατάταξη του 2025 Liège-Bastogne-Liège
- Tadej Pogačar, UAE Team Emirates–XRG) 6:00:09
- Giulio Ciccone, Lidl-Trek + 1:03
- Ben Healy, EF Education-EasyPost “
- Simone Velasco, XDS Astana + 1:10
- Thibau Nys, Lidl-Trek “
- Andrea Bagioli, Lidl-Trek “
- Daniel Martínez, Red Bull–BORA–hansgrohe “
- Axel Laurance, INEOS Grenadiers “
- Tom Pidcock, Q36.5 “
- Neilson Powless, EF Education-EasyPost “
