De Amaury Sport Organisation, verantwoordelijk voor de organisatie van de drie weken durende etappekoers, had mij vriendelijk aangeboden de auto mee te nemen voor een proefrit. Wat een verantwoordelijkheid, denk ik bij mezelf. Vooral omdat het Grand Départ al over drie dagen is. Ik probeer niet te denken aan wat er zou kunnen gebeuren als er iets mis zou gaan met deze belangrijke SUPERB iV. Ik kijk naar de sleutel in mijn licht trillende hand. Ik haal diep adem en open het portier.
Dit is mijn allereerste ervaring met de Škoda SUPERB iV. Na de volledig elektrische Škoda CITIGOe iV is deze plug-in hybrideversie van Škoda’s vlaggenschip een nieuwe mijlpaal voor Škoda in het tijdperk van elektromobiliteit. De auto werd eind vorig jaar geïntroduceerd. Het kan niet anders dan dat hij de interesse gewekt heeft van elke Škoda-liefhebber die gelooft dat vooruitgang hand in hand gaat met een verantwoorde omgang met het milieu.
Het is geen verrassing dat deze auto speciaal is aangepast. Hij fungeert immers als mobiel commandocentrum van waaruit de koersdirecteur de 107e editie van de Tour zal leiden. De auto is makkelijk te herkennen. Niet alleen door zijn opvallende rode kleur, ‘CORRIDA RED’ genaamd, maar ook door de vele logo’s van de Tour en zijn officiële partner Škoda op de carrosserie. Voor op de motorkap prijkt een kunststof paneel, met daarop de naam van de Franse tv-zender die de Tour zal gaan uitzenden. Vergeleken met de vorige auto van de koersdirecteur is er aan de buitenkant niet veel veranderd. Het laadstopcontact achter de grille en een zilverkleurig iV-embleem boven de achterbumper zijn de enige opvallende verschillen.
Ik stap in de auto, sluit het portier, maak de veiligheidsgordel vast en druk op de startknop. Klaar om te vertrekken. Net op tijd om de drukte in de op zes na dichtstbevolkte stad van Frankrijk voor te zijn. In de hele stad heerst de Tourkoorts. Rijdend door de straten bekruipt met het gevoel dat ik in een alomtegenwoordige gekte terechtkom.
Zodra de Tour van start gaat, zal de SUPERB iV waarin ik nu rijd het domein worden van Christian Prudhomme. Hij zal elke dag het grote glazen panoramadak openen, rechtop gaan staan en met de witte vlag zwaaien ten teken dat er gekoerst mag worden. Een willekeurige voetganger klopt op mijn raam en vraagt me waar de vele antennes op het dak voor dienen. Ik leg hem uit dat Prudhomme voortdurend in contact moet blijven met alle officials van de Tour.
Daarom is de auto uitgerust met een indrukwekkend arsenaal aan technische voorzieningen. Waaronder zes radioantennes op het dak, verschillende microfoons en een zendontvanger met vier kanalen op twee consoles onder het dashboard voor de bijrijdersstoel en tussen de voorstoelen. Dit is de plek van waaruit Prudhomme informatie ontvangt en instructies geeft, het verkeer rond het peloton organiseert en voortdurend communiceert met de koerscommissarissen en de hele Tourkaravaan. Prudhomme zit achter de bestuurder. De zitplaats rechts achterin is gereserveerd voor eregasten, die verwelkomd worden met een glas champagne uit de eigen minibar.
Telkens als ik voor een zebrapad stop, beginnen de mensen enthousiast foto’s te maken. Dat is geen wonder, want de auto is gewoon heel opvallend. Soms kan ik het niet laten om ze terug te groeten. Ik druk dan midden op het stuurwiel en laat ze het kenmerkende claxongeluid van de Tour horen.
Mijn eerste indruk van de auto is dat hij zich vertrouwd gedraagt. De auto voelt nog comfortabeler en verfijnder aan dan dat ik me kan herinneren van mijn ritten in de nieuwste Škoda SUPERB zonder de nieuwe plug-in technologie.
Ergens diep onder de motorkap vindt iets magisch plaats. De plug-in hybrideaandrijving combineert een conventionele 1.4 TSI-motor met een vermogen van 156 pk met een 115 pk sterke elektromotor. Via een 6-traps DSG-transmissie wordt het vermogen naar de voorwielen geleid. Het opladen duurt 5 uur als de auto op het elektriciteitsnet wordt aangesloten. Met de originele Škoda Wallbox duurt het slechts 3,5 uur.
Als de auto volledig is opgeladen, kan hij gemakkelijk 60 kilometer afleggen zonder ook maar één druppel benzine te verbranden, ongeacht hoe diep ik het gas intrap. De elektrische actieradius mag dan ontoereikend zijn voor de etappes van de Tour de France, voor mijn rit vandaag rond Nice is deze ruim voldoende. En voor veel mensen zal deze ook toereikend zijn voor het dagelijkse woon-werkverkeer. Met de verbrandingsmotor onder de motorkap als back-up, hoef ik me nergens druk om te maken, ook niet als de accu leegraakt. De auto schakelt dan gewoon over van elektriciteit op benzine, zodat ik op de traditionele manier mijn weg kan vervolgen.
De hybridetechnologie werkt perfect. De elektromotor en de verbrandingsmotor werken harmonieus samen. Ik haal een gemiddeld verbruik van 3 liter per 100 km, terwijl ik toch heel dynamisch met de auto rijd. Terwijl ik het parcours van de Tour volg, werp ik regelmatig bijna onbewust een blik op de gekleurde grafieken die op het scherm verschijnen en die aangeven welke krachtbron op dat moment wordt gebruikt.
De Škoda SUPERB iV rijdt geruisloos, tenzij de verbrandingsmotor het overneemt. Daarom is er een E-noise geluidsgenerator aan de voorzijde ingebouwd, om onoplettende voetgangers en fietsers te waarschuwen. Ik ben blij dat ik dat apparaat aan boord heb in een stad vol met mensen die onverwachts de weg oversteken en fietsers die overal tussendoor glippen.
Langzaam rijd ik terug naar het Acropolis. Ik zie de politie overal wegen afzetten. De Tour komt eraan. Ik denk dat ik dit jaar geen enkele etappe zal overslaan. Alleen al om naar de auto te kijken waarin ik heb mogen rijden.
