Μιλάω φυσικά για τον Remco Evenepoel (Soudal Quick-Step), ο οποίος προσέκρουσε στην πόρτα ενός βαν στις 3 Δεκεμβρίου, σπάζοντας ένα πλευρό, τη δεξιά ωμοπλάτη και το δεξί του χέρι, προκαλώντας μώλωπες στους πνεύμονες και καταστρέφοντας ένα νεύρο στον ώμο του. Αν αυτό ακούγεται σοβαρό, ήταν. Ήταν τόσο σοβαρό και η ανάρρωση τόσο δύσκολη που ο περσινός διπλός Ολυμπιονίκης το περιέγραψε σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως “την πιο δύσκολη μάχη της ζωής μου μέχρι στιγμής” – κάτι που λέει πολλά, αφού έφτασε κοντά στο να υποστεί τραυματισμούς που θα τερμάτιζαν την καριέρα του στο Il Lombardia του 2020, όταν προσέκρουσε σε μια πέτρινη γέφυρα στο τέλος μιας κατάβασης υψηλής ταχύτητας και έπεσε σε μια χαράδρα.
Ενόψει του πρώτου του ανταγωνιστικού αγώνα μετά από πέντε και πλέον μήνες, του La Flèche Brabançonne της Παρασκευής, έγραψε: “Επιτέλους, έφτασε η εβδομάδα της επιστροφής μου. Μετά από μέρες, εβδομάδες και μήνες αναμονής και αναμονής, μπορώ επιτέλους να κοιτάξω προς τους πρώτους μου αγώνες. Ο δρόμος για να φτάσω εδώ που βρίσκομαι τώρα ήταν πολύ δύσκολος και απαιτητικός. Σίγουρα η πιο δύσκολη μάχη της ζωής μου μέχρι στιγμής. Διανοητικά και σωματικά, μπορώ να πω ειλικρινά ότι με είχε πάρει από κάτω και πραγματικά αμφέβαλλα για πολλά από το μέλλον μου. Πολλά δάκρυα και απογοήτευση ήταν παρόντα στη ζωή μας”.
Στη συνέχεια ευχαρίστησε τη σύζυγό του Oumi Rayane και της απέδωσε τα εύσημα που τον κράτησε μακριά από την εγκατάλειψη του αθλήματος. “Θέλω απλώς να πω, ότι χωρίς εσένα, πιθανόν να είχα σταματήσει την καριέρα μου”, έγραψε. “Από εκεί και πέρα με βοήθησες να συρθώ και να ξανασηκωθώ. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι σε αγαπώ τόσο πολύ και σε ευχαριστώ για αυτό που είσαι. Είσαι ο πιο όμορφος άνθρωπος (εσωτερικά και εξωτερικά) σε ολόκληρο το σύμπαν. Και είμαι τόσο απίστευτα περήφανος που είμαι ο σύζυγός σου και που μπορώ να αγωνίζομαι για εμάς και το μέλλον μας”.
Ο Evenepoel φορούσε πάντα την καρδιά του στο μανίκι του, καλώς ή κακώς, και σε βαθμό που τον διαφοροποιεί από τους συνομηλίκους του. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει δράμα σε έναν αγώνα, ο 25χρονος Βέλγος μερικές φορές δημιουργεί δράμα σχεδόν από το τίποτα μέσω των αυτοσχέδιων αντιδράσεών του στην άρνηση ενός συναθλητή του να συνεργαστεί ή σε έναν σκύλο που διασχίζει το δρόμο. Είναι παθιασμένος με αυτό και αυτούς που αγαπάει. Μας έλειψε.
“Κάθε μέρα, έβρισκες ένα μάθημα”, έγραψε, απευθυνόμενος ακόμα στη σύζυγό του. “Μου έχεις διδάξει τόσα πολλά πράγματα, σε όλες τις πτυχές της ζωής! Πώς να περνάς δύσκολες περιόδους, πώς να μένεις συγκεντρωμένος, πώς να είσαι ευτυχισμένος ενώ είναι δύσκολα. Είχαμε και θα έχουμε ακόμα πολλές προσευχές μαζί, κάτι που είναι τόσο απίστευτο που μου έμαθες. Και το οποίο είναι τόσο απίστευτο συναίσθημα που μοιράζομαι μαζί σου!”
Συνεχίζοντας ευχαρίστησε επίσης τους γονείς του “που ήταν πάντα εκεί για μένα. Και που με βοηθούν σε ό,τι μπορεί να είναι!”, και το ιατρικό προσωπικό του: “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Ήρθαμε από πολύ πίσω, αλλά τα καταφέραμε… ξανά”.
Μετά τον αγώνα της Παρασκευής, ο Evenepoel έχει προγραμματίσει να συμμετάσχει στους κλασικούς αγώνες των Αρδεννών – τον Amstel Gold Race την Κυριακή, τον αγώνα La Flèche Wallonne την επόμενη Τετάρτη και τον αγώνα Liège-Bastogne-Liège στις 27 Απριλίου. Στη συνέχεια, δύο ημέρες μετά τη Λιέγη, θα παραταχθεί στον γύρο Tour de Romandie έξι επιπέδων. Είναι φανερό ότι βιάζεται να πάρει πίσω τα αγωνιστικά του πόδια.
Και στους τρεις κλασικούς αγώνες ο Evenepoel θα αντιμετωπίσει τον Pogačar (UAE Team Emirates–XRG). Σε κανονικούς καιρούς αυτό θα ήταν μια λαχταριστή σειρά από μάχες σούπερ σταρ, σχεδόν εφάμιλλη του van der Poel εναντίον του Pogačar. Αλλά αυτή δεν είναι μια κανονική εποχή, επειδή ο Evenepoel αναρρώνει από σοβαρούς τραυματισμούς. Οι αναβάτες χρειάζονται πολύ χρόνο για να φτάσουν στη βέλτιστη φυσική κατάσταση μετά από ένα τόσο σκληρό ατύχημα και μακρά ανάρρωση. Κοιτάξτε μόνο τον Wout van Aert, ο οποίος εξακολουθεί να αναζητά την καλύτερη δυνατή φόρμα του μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στο γόνατο στην περσινή Vuelta.
Επιπλέον, ο Evenepoel δεν στοχεύει στους κλασικούς αγώνες, αλλά στον Γύρο της Γαλλίας. Κάτι που είναι πολύ κακό, γιατί πιστεύω ότι είναι ή μπορεί να γίνει ένας ισάξιος αναβάτης των κλασικών αγώνων με τον van der Poel και τον Pogačar. Αλλά αμφιβάλλω αν θα νικήσει ποτέ τον Σλοβένο στον Γύρο. Ίσως, αν πλησιάσει την καλύτερη φόρμα του τον Ιούλιο, να τερματίσει μπροστά από τον δύο φορές νικητή του Γύρου Jonas Vingegaard (Visma-Lease a Bike), ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει τα δικά του προβλήματα τραυματισμών, και ίσως κερδίσει κάποτε το Giro και ξανά τη Vuelta. Αλλά τον Γύρο; Όχι όσο τον οδηγεί ο Pogačar – και ξέρετε ότι θα τον οδηγεί μέχρι να τον κερδίσει έξι φορές ρεκόρ.
Αλλά θα ήθελα πολύ να δω τον Remco στα καλύτερά του να αντιμετωπίζει τους Pogačar και van der Poel σε ένα μνημείο όπως το Liège-Bastogne-Liège, το οποίο ο Evenepoel έχει κερδίσει δύο φορές. Συναντήθηκαν στην έκδοση του 2023 του αγώνα, αλλά ο Σλοβένος έπεσε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Παρόλα αυτά, ο Evenepoel είναι ένας αξιόλογος αθλητής και μπορεί να μας εκπλήξει όλους σε κάποιον από τους επερχόμενους αγώνες. Τον υποστηρίζω. Ένα άθλημα δεν μπορεί ποτέ να έχει πάρα πολλούς καλόπιστους σούπερ σταρ.
